Κι εκεί που η θλίψη σε πιάνει γιατί δε μπορείς να καταναλώσεις όσα μέχρι τώρα κατανάλωνες!
Κι εκεί που η δυσαρέσκεια μεγαλώνει διότι στο πορτοφόλι σου δεν έχεις όσα χρήματα είχες!
Κι εκεί που η απογοήτευση χτυπά κόκκινο γιατί δε πρέπει ανέμελα πια να χρησιμοποιείς την πιστωτική σου, φοβούμενος ότι μπορεί να μη μπορείς να την ξεπληρώσεις!
Κι εκεί που το μυαλό μπλοκάρει και δεν αφήνει την καρδιά να λειτουργήσει!
Σκέψου ότι ακόμα και οι αρχαίοι Έλληνες που μας άφησαν τέτοιο πολιτισμό…χάθηκαν, γιατί κάποιοι άλλοι τους κατέκτησαν χωρίς ιδιαίτερο κόπο ως ώριμα φρούτα που απλά περιμένουν τον οικονομικό κατακτητή τους.
Σκέψου ότι η Νίκη της Σαμοθράκης αποκεφαλίστηκε γιατί μάλλον το κεφάλι της είχε στρώση χρυσού αλλά και εκλάπη από φίλους μας στους οποίους εξακολουθούμε κι είμαστε πελάτες.
Σκέψου τον Παρθενώνα, το σύμβολο του Έλληνα που λεηλατήθηκε.
Σκέψου εντέλει, ότι τουλάχιστο εσύ δε ξεκίνησες από το μέγιστο για να φτάσεις στο ελάχιστο, οπότε η απόσταση μέτριο – λίγο ή πολύ – μέτριο είναι σαφώς μικρότερη και κοιμήσου ήσυχος με την ελπίδα ότι από το χάος ξεπροβάλει και μια ευκαιρία να κάνεις επιτέλους τα όνειρά σου πραγματικότητα in the morning after dark (ΤΙΜΒΑLAND), χωρίς να λαδώσεις!
Κι αυτά τα όνειρα είναι δικά σου, σκέψου αυτό, χαμογέλασε, κλείσε τα μάτια σου!
Κι όταν τα ανοίξεις, νιώσε αυτό, χαμογέλασε, είσαι ευτυχισμένος ακόμη κι εν αγνοία σου.
Άλλωστε η οικονομία κύκλους κάνει, το στάδιο όμως της ύφεσης το καταλαβαίνεις μόνο όταν έρχεται, και συνειδητοποιείς ότι τουλάχιστο θα ‘πρεπε να είσαι έτοιμος... αφού βαθιά μέσα σου ήξερες ότι θα ερχόταν, απλά δε γνώριζες το πότε!
Κι εκεί που η δυσαρέσκεια μεγαλώνει διότι στο πορτοφόλι σου δεν έχεις όσα χρήματα είχες!
Κι εκεί που η απογοήτευση χτυπά κόκκινο γιατί δε πρέπει ανέμελα πια να χρησιμοποιείς την πιστωτική σου, φοβούμενος ότι μπορεί να μη μπορείς να την ξεπληρώσεις!
Κι εκεί που το μυαλό μπλοκάρει και δεν αφήνει την καρδιά να λειτουργήσει!
Σκέψου ότι ακόμα και οι αρχαίοι Έλληνες που μας άφησαν τέτοιο πολιτισμό…χάθηκαν, γιατί κάποιοι άλλοι τους κατέκτησαν χωρίς ιδιαίτερο κόπο ως ώριμα φρούτα που απλά περιμένουν τον οικονομικό κατακτητή τους.
Σκέψου ότι η Νίκη της Σαμοθράκης αποκεφαλίστηκε γιατί μάλλον το κεφάλι της είχε στρώση χρυσού αλλά και εκλάπη από φίλους μας στους οποίους εξακολουθούμε κι είμαστε πελάτες.
Σκέψου τον Παρθενώνα, το σύμβολο του Έλληνα που λεηλατήθηκε.
Σκέψου εντέλει, ότι τουλάχιστο εσύ δε ξεκίνησες από το μέγιστο για να φτάσεις στο ελάχιστο, οπότε η απόσταση μέτριο – λίγο ή πολύ – μέτριο είναι σαφώς μικρότερη και κοιμήσου ήσυχος με την ελπίδα ότι από το χάος ξεπροβάλει και μια ευκαιρία να κάνεις επιτέλους τα όνειρά σου πραγματικότητα in the morning after dark (ΤΙΜΒΑLAND), χωρίς να λαδώσεις!
Κι αυτά τα όνειρα είναι δικά σου, σκέψου αυτό, χαμογέλασε, κλείσε τα μάτια σου!
Κι όταν τα ανοίξεις, νιώσε αυτό, χαμογέλασε, είσαι ευτυχισμένος ακόμη κι εν αγνοία σου.
Άλλωστε η οικονομία κύκλους κάνει, το στάδιο όμως της ύφεσης το καταλαβαίνεις μόνο όταν έρχεται, και συνειδητοποιείς ότι τουλάχιστο θα ‘πρεπε να είσαι έτοιμος... αφού βαθιά μέσα σου ήξερες ότι θα ερχόταν, απλά δε γνώριζες το πότε!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου