Ένας Έλληνας τραγουδά Βανδή με έναν IMF πιστωτή: Τυχαίο; Δε νομίζω!
Κάτι αλλάζει κάτι με ανεβάζει! (το νιώθω)
Μόλις είδα στο παράθυρό μου (στο internet) μια καινούργια ελπίδα (βαίνουμε προς το τέλος του οικονομικού πολέμου)!
Δε δακρύζω, να γελάω αρχίζω (όποιος επέζησε έχει κάθε λόγο να γελά, έστω και με νευρικά γέλια)
Κι ολοένα πιο πολύ πιστεύω τώρα πια σε μένα (απλά ξεπέρασε το τσουνάμι κρίσης)
Πως υπάρχει ζωή και μετά από εσένα (IMF)
Δε θα αφήσω στιγμή (δεν έχω άλλωστε χρονικό περιθώριο)
Να χαθεί πια για μένα (εννοείται ότι at all costs θα εφαρμόσω τα μέτρα για να μη χαθώ)
Να χαθεί πια για μένα!
Και τότε το IMF συνεχίζει:
Έναν ήλιο φορώ (όπως παλιά οι Φαραώ)
Κι ένα αστέρι κρατάω (σύμβολο δύναμης)
Τώρα λάμπω κι εγώ (έχω κάθε λόγο να αισιοδοξώ)
Τώρα χαμογελάω (η πολιτική τακτοποίησης πέτυχε, μένει να δω και την εφαρμογή της)
Τώρα χαμογελάω!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου